ՆԱՍԱ-ն միասնական կանոններ է մշակել՝ կապված տիեզերագնացն իր կարիերայի ընթացքում ճառագայթման առավելագույն քանակի հետ: Սա անհրաժեշտ է օրգանիզմում հիվանդությունների առաջացման վտանգը նվազեցնելու համար։ Գործակալության հետազոտողները բացատրել են, որ տիեզերագնացները մշտապես բախվում են ճառագայթման սպառնալիքի, քանի որ Արևից թռչող մասնիկները և բարձր էներգիայի տիեզերական ճառագայթները մշտապես ազդում են նրանց մարմնի վրա:
Եթե ճառագայթումը չվերահսկվի, այն կարող է առաջացնել բոլոր տեսակի առողջական խնդիրներ՝ առաջին հերթին մեծացնելով քաղցկեղի առաջացման վտանգը։ Հետևաբար, թռիչքներ պլանավորելիս NASA-ն օգտագործում է ճառագայթման ազդեցության սահմանային մակարդակը՝ որոշելու համար, թե որքան երկար կարող են տիեզերագնացները մնալ տիեզերքում: Բայց այս սահմանը նույնը չէ բոլոր տիեզերագնացների համար: Այժմ անկախ փորձագետները պաշտպանում են ՆԱՍԱ-ի առաջարկը՝ փոխելու այս թվերը։
Գործակալությունը ներկայումս հաշվարկում է այս սահմանը ռիսկերի գնահատման հիման վրա: Սահմանաչափը ընդհանուր ազդեցության քանակն է, որի դեպքում տիեզերագնացին իր կյանքի մնացած ժամանակահատվածում քաղցկեղից մահանալու հավանականությունը մեծանում է 3%-ով։
Այնուամենայնիվ, ճառագայթահարման հետևանքով առաջացած քաղցկեղի նկատմամբ զգայունությունը կախված է տարիքից և վերարտադրողական օրգաններից, ուստի սահմանափակումը թույլ չի տալիս բոլորին նույն քանակությամբ ժամանակ անցկացնել տիեզերքում: Հետևաբար, գործող կանոնների համաձայն, ՆԱՍԱ-ի տիեզերագնացները չեն կարողանա ուղեծրում այնքան ժամանակ անցկացնել, որքան տղամարդ տիեզերագնացները, իսկ երիտասարդ մասնագետները ավելի քիչ ժամանակ կանցկացնեն, քան իրենց ավագ գործընկերները, ովքեր այդքան ժամանակ չունեն մարմնում քաղցկեղ զարգացնելու համար:
NASA-ն որոշել է, որ ռադիոակտիվ ճառագայթման միջին սահմանային մակարդակը կլինի 600 միլիզիվերտ գործակալության ողջ կարիերայի համար: Համեմատության համար նշենք, որ բժշկի կաբինետում մեկ կրծքավանդակի ռենտգենը տալիս է մոտ 0,1 միլիզիվերտ, իսկ Երկրի բնական ճառագայթային ֆոնը տարեկան մոտ 3 միլիզիվերտ է: Չեռնոբիլի ԱԷԿ-ի զրոյական նշագծին մոտ աշխատողները 1986 թվականին ստացել են 6 միլիզիվերտ:
Մինչդեռ, նոր զեկույցի համաձայն, Միջազգային տիեզերակայանում 6-ամսյա գտնվելու ընթացքում տիեզերագնացը ստանում է 50-ից 120 միլիզիվերտ: Ավելի հեռավոր ուղղություններ, ինչպիսիք են Մարսը, ավելի շատ ճառագայթման են ենթարկվում: Եթե չլինի շատ ավելի լավ ճառագայթային պաշտպանություն, Մարս մեկնող տիեզերագնացները ստիպված կլինեն անցնել հրաժարվելու ընթացակարգով: Զեկույցում ընդգծվում է, որ NASA-ն դրա համար պետք է ստեղծի հստակ և թափանցիկ շրջանակ։ Գիտնականները դեռ շատ բան ունեն սովորելու այն մասին, թե ինչպես են մարդիկ արձագանքում տիեզերքում ճառագայթմանը, քանի որ «բազմաթիվ տարբերություններ կան ատոմային ռումբից փրկվելու և Մարս գնալու միջև»:
Կարդացեք նաև.