Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունը (ԱՀԿ) հիվանդությունների ցանկում պաշտոնապես ավելացրել է խաղային կախվածությունը։ Դա կոչվում է «խաղային խանգարում», որը բժշկական պատմության մեջ մտնում է 6C5 ծածկագրի ներքո, և նաև, ըստ բժիշկների, կրում է լուրջ հետևանքներ։
Այն, ինչ հայտնի է
ԱՀԿ-ն պարբերաբար թարմացնում է դասակարգումը: Իսկ այժմ վերջին տարբերակում խաղային կախվածությունը հիվանդություն է ճանաչվել։ Միևնույն ժամանակ շատ լրատվամիջոցներ ավելի վաղ գրել էին, որ խաղերն ազդում են մարդկանց վարքի վրա։ Մյուսները պնդում էին, որ ոչ: Այժմ խաղային կախվածությունը, ավելի ճիշտ՝ կապված ախտանիշների մի շարք, ընդհանրացվել և ներառվել է դասակարգման մեջ:
Հարկ է նշել, որ դրա հետ մեկտեղ կան նաև հոգեակտիվ նյութերի` ալկոհոլի և թմրամիջոցների օգտագործման խանգարումներ։
Այսպիսով, բժիշկներն այսուհետ կարող են «խաղային կախվածություն» ախտորոշել հետևյալ դեպքերում.
- Օգտագործողը չի կարող վերահսկել խաղը.
- Խաղի առաջնահերթությունները ավելի բարձր են, քան կյանքի այլ հետաքրքրությունների առաջնահերթությունը.
- Կիրքը և խաղերի չարաշահումը, չնայած բացասական հետևանքների տեսքին:
Բժիշկների կարծիքը
Բժիշկները պնդում են, որ խաղերից կախվածություն ձեռք բերելը հանգեցնում է կյանքի բոլոր ոլորտների վատթարացման: Սա վերաբերում է անձի անձնական, ընտանեկան, սոցիալական, կրթական, մասնագիտական և/կամ այլ գործունեությանը: Մասնագետները նաև անվանում են հիվանդության շարունակական, էպիզոդիկ և ռեցիդիվ բնույթ:
Միաժամանակ հետաքրքիր է, որ ավելի վաղ ուսումնասիրություններ են կատարվել, որոնք չեն հաստատել խաղերի վտանգը։ Ընդհակառակը, նրանք հաստատել են սոցիալական ցանցերի վտանգը։ Այսպիսով, դեռ դժվար է ասել, թե որքանով է խաղային կախվածությունը դիվահարված և որքանով է այն վտանգավոր։ Հիմնական բանն այն է, որ մարդը լռելյայն ընտրում է հաճույք ստանալու ամենահեշտ ճանապարհը: Եթե գիտությունը երբևէ կարողանա արհեստականորեն նման արձագանք առաջացնել, այն կարող է օգտագործվել ցանկացած գործունեության համար, այլ ոչ միայն խաղերի:
Պետք է նաև հաշվի առնել, որ շատ խաղերի համար իրականությունից փախչելու միջոց են։ Լավ է դա, թե վատ, և որքանո՞վ է արդյունավետ, այլ հարց է։